Story 3. Saku ato

Saku Ato heet deze visual: Het Spoor van Bloei. Aan het uiteinde van de plank staat de vaas, fragiel en toch volkomen in balans. Naast haar liggen stille getuigen van een bloei die zij zo recent gedragen moet hebben. In de aanwezigheid van de blaadjes huist de zachte waarheid van wabi-sabi: schoonheid schuilt in het vergankelijke, kracht in het subtiele. De vallende blaadjes herinneren niet aan verlies, maar aan de cyclus van leven en verval. Hier, tussen balans en broosheid, tussen aanwezigheid en verdwijnen, bloeit de diepste schoonheid: die van herinnering en overgave. De vorm van de vaas lijkt tijdloos in haar eenvoud, maar ook zij is hier niet eeuwig. Ooit zal ze verbrokkelen, verdwijnen, net zoals de bloemen die ze eens droeg.